In 2009 heb ik onderzoek gedaan naar uitsluiting van kwetsbare groepen.

Mensen met complexe problemen en hulpverlening bereiken elkaar vaak niet. Dit wordt veroorzaakt door een gebrek aan zelfredzaamheid. Mensen met complexe problemen beschikken over een beperkt netwerk, hebben geen contact met de huisarts, stranden op allerlei regels en procedures of kunnen geen hulpvraag formuleren. Dit tekort aan zelfredzaamheid wordt versterkt door het paradoxale gegeven dat het hulpaanbod juist afgestemd is op mensen die wel zelfredzaam zijn. Regulier hulpverlening is verkokerd en dit leidt gemakkelijk tot uitsluiting van mensen met complexe problemen. Intrusieve vormen van hulp, zoals bemoeizorg, bereiken deze mensen wel. De behoefte aan deze vorm van hulp is in de onderzochte situatie (Breda) groter dan het aanbod. Vanuit het dominante maatschappelijke discours wordt uitsluiting vooral bezien als een gevolg van afwijkende normen en waarden en een te beperkte mogelijkheid tot arbeidsparticipatie. Uitsluiting als gevolg van armoede en een ongelijke verdeling van (hulpverlenings-) middelen wordt in het maatschappelijk discours onderschat.

https://thesis.eur.nl/pub/5063/Stef%20vd%20Weerd%20306228.pdf